Муаллиф: Моҳигул НАЗАРОВА.
13.Оилавий ҳаёт
Улар кетганидан кейин Нуршод Зебинисони елкасидан қучиб, ошхонага бошлади.
-Зебижон, энди бир оила бўлдик. Шу сабаб энди ҳамма ишни бамаслаҳат қиламиз. Хабаринг бор,:янги цех очмоқчийдим. Шу қоғоз қутилар ишлаб чиқаришни йўлга қўйишим керак. Нуршод ошхонадаги стуллардан бирига ўтириб, Зебинисони ҳам қўлидан тортиб, ёнига ўтқазди-да, давом этди Лекин ишим юришмаяпти. Банк кредит беришни хоҳламаяпти.
-Нимага?
-Билмасам. Ҳа, майли, эртага банк бошлиғига кириб кўраман. Балки, рухсат берар. Нуршод шундай деб жойидан турди.
Аммо эртасига у тарвузи қўлтиғидан тушиб қайтди. Уйга келгач, ҳовлидаги ишкомларни тартибга солган бўлди. Унинг кайфияти йўқлигини кўрган Зебинисо ҳовлига чиқди ва Нуршодга яқинлашди.
-Нуршод ака, нима бўлди? Банкка бордингизми?
-Ҳа, бордим. Аммо бошлиқ ҳам кредит беришни орқага сурди. Бизнес-режангиз анчагина хом деди.. Нуршод қўлидаги токқайчига тикилиб хаёлчан гапирди. Ё бирорта машина топиб киракашлик қилсаммикан, нима дейсан? Лекин машинани ижарага олиш учун ҳам пул керак.
-Қанча пул керак?
-Билмасам. Нега сўраяпсан? Нуршод ҳайрон бўлиб,хотинига қаради. Ё менга пул бермоқчимисан?
-Ҳа. Пул бермоқчиман. Зебинисо халатининг чўнтагига қўл солиб, бир даста юз долларлик пул олди. Дадам турмушга чиққанимни эшитиб, холамнинг номларига беш минг доллар пул узатибдилар. Кеча холам келтириб бериб кетдилар.
Нуршод нима дейишини билмай қолди.
-Мана, олинг. Зебинисо унинг қўлига пулларни тутқазиб, ўзи ошхонага қараб юрди. Балки ижарага эмас,эскироқ бўлсаям бирорта машина олармиз.
-Йўқ, бу пулларни даданг сенга юборганлар, ўзинг ишлат. Нуршод эътирозга оғиз жуфтлаган пайтда Зебинисо орқасига қайтди-да, унга яқин келиб кўзларига жиддий тикилди.
-Йўқ,ишлатмайман. Ўзингиз айтганингиз каби энди бир оиламиз. Қолаверса, Меҳринисони ҳам эрта индинларга олиб келаман. Оиламиз катталашади. Шу сабаб айтганимни қилинг, илтимос Нуршод ака.
Орадан уч-тўрт кун ўтгач, Нуршод машина бозорига бориб, бироз минилган бўлса-да, кўриниши бинойилек "Ласетти"сотиб олди ва киракашлик қила бошлади. Хусусий такси фирмаларидан бирига ишга кириб, ишларини йўлга қўйди.
14.Кутилмаган қўнғироқ
Орадан уч ой ўтди. Бу орада Нуршод шаҳар ичида эмас, шаҳарлараро қатнашни бошлади.У асосан тижоратчилар билан ишлар, гоҳида бир-икки кунлаб уйда бўлмасди. Зебинисонинг ёнида синглиси бўлгани ва ҳар доим холаларнинг ёш оиладан хабардорлиги сабаб йигитнинг уйидан кўнгли хотиржам эди.
Худди шу кунларда, яъни иссиқ ёз фасли тугаб, кузнинг сокин ва салқин кунлари бошланганида Зебинисо ўзини лоҳас ҳис қиладиган бўлиб қолди. Холаси Гулшан опа билан аёллар шифокорига бориб келгач, бу ҳолсизликнинг сабаби аниқ бўлди. Зебинисо ҳомиладор экан.
Ўша куни Нуршод келгач, бу ҳақда унга қандай қилиб айтишни ўйлайвериб, Зебинисо сиқилиб кетди. Эри яхши кўрадиган булғор қалампирли дўлмани сузиб келгач, жимгина Нуршодга тикилиб ўтираверди.
-Ҳа,Зебижон.Ўзинг емайсанми? иштаҳа билан овқатланаётган Нуршод бир зум тўхтаб, унга синчковлик билан разм солди. Нима бўлди, мазанг йўқми?Рангинг кетиб қолибди.
-Йўқ, яхшиман. Фақат бир хушхабар бор. Зебинисо уялиб ерга қаради. Сизга қандай айтишни билмаяпман.
-Хушхабар?Нима гап ўзи?-Нуршод қошиқни тарелкага қўйди-да,жойидан турди.-Тинчликми,ишқилиб?
-Сиз яқинда…ота бўласиз,Нуршод ака.
Нуршод қотиб қолди.Кейин Зеюинисони кўтариб олиб,икки марта айлантиргач ерга қўйди.
-Наҳотки?Мени жудаям хурсанд қилдинг,Зебижон.
Нуршод ҳаяжонланганидан сўз тополмай қолди.Шу пайт унинг қўл телефони чақириб қолди.Чўнтагидан қўл телефонини оларкан,Зебинисога қаради.
-Дадам қўнғироқ қиляптилар…
-Олинг,жавоб беринг.-Кўзларида чексиз қувонч балқиб турган Зебинисо жойига ўтирди.
-Алло,ассалому алайкум.Яхшимисиз,дада?Ҳа,раҳмат.Нима дейсиз?Ҳозир борайликми?Тинчликми?Ҳа,хўп.Борамиз.-Нуршод алоқани ўчириб,Зебинисога қаради.-Аямни мазалари йўқ эмиш.Дадам тез келинглар,дедилар. -Ўзингиз борсангиз бўлмасмикан?-иккиланди Зебинисо.-Рости,аянгиздан қўрқаман.
-Дадам "Келин билан бирга келинглар",-дедилар.Бўл,отлан.Бормасак бўлмайди,шекилли.
Зебинисо дарров уйга кириб,кўчалик кийимларини кийиб чиқди.Нуршод машинасини ўт олдирди ва ўн беш дақиқа ўтмай,Саъдулла аканинг хонадонига етиб боришди.Дарвозани тақиллатган Нуршодни Саъдулла аканинг ўзи кутиб олди.Қўлида сигарет тутганча ўғлига қараб турган отасига қараб,Нуршод унинг чўкиб қолганини сезди.Саъдулла ака унинг орқасида турган Зебинисога қараб,унинг саломига бош ирғаб алик олди-да, "Қани юринглар"-деганча йўл бошлади.
Ичкари хонага кирган ёшлар хона четидаги диванда ётган Саломат опани зўрға танишди.Аёл озиб кетган,ранги ҳам бир аҳвол эди.Унинг ёнида оқ халат кийган ҳамшира аёл ўтирарди.Саломат опа билагига уланган томчи дорига қараб,ўй суриб ётаркан,эшик очилганига ҳам эътибор бермади.Саъдулла ака ичкарига кириб"Аяси"деб чақиргач,бошини буриб кирганларга қаради.Нуршоднинг ёнида турган Зебинисони кўриб бир қимирлаб қўйди-да,кўзларини юмди.Киприкларида ёш милтиллади.
-Ккелинглар,хайрият келибсизлар…Мен ўўзим сизларни чақиртирдим.Болаларим,мени кечиринглар..
Нуршод зўрға,тутилиб гапираётган Саломат опанинг қўлидан тутди.
-Ая,сиқилманг.Ҳали яхши бўлиб кетасиз.
-Келинн,келинни чақир,болам.Мен ссизларга кўп ёмонлик қилдим.Аммо барибир банданинг эмас,Худонинг айтгани бўларкан…
Зебинисо унга яқинроқ келди.
-Мен сизни..Аллақачон кечирганман.Саломат опа,ойижон…-Шу сўзларни айтаркан,келинчакнинг овози титраб кетди.-Ўтган воқеаларни унутганман.Сиз ҳам унутинг.
-Қизим,илоҳо бахтли бўлинглар.Сизлардан бир илтимосим бор…-Саломат опа шикаста,лекин тетик оҳангда гапирди.-Бугун,йўқ ҳозироқ уйимизга кўчиб келинглар.Илтимос.
-Ҳа,шундай қилинглар.Ахир мен бу ўн хонали уйни сен ва уканг учун қурганман,-Саъдулла ака ўғлига қаради.-Келинглар,ҳаммамиз бир оила бўлиб яшашимиз керак.
15.Бахтли хотима.
Нуршод Зебинисога қаради.Кейин "Хўп"деганча,хонадан чиқиб кетди.Отаси унга эргашди.Ота-бола меҳмонхонага киришди.
-Дада,аямга нима бўлган ўзи?-сўради Нуршод ташвишланиб.-Нега бирдан бундай аҳволга тушдилар?
-Анчадан бери боши оғриб юрарди.Дори ичиб юраверган.Мен ҳам ишлар билан бўлиб,эътибор бермабман.Бошида,тўғрироғи миясида ўсимта бор экан…-Саъдулла ака хўрсинди.-Бир куни йиқилиб ҳушини йўқотди.Шифокорга олиб борсам,шу гапни айтишди.
-Энди нима қиласиз?
-Исроил давлатида операция қилишаркан.Эртага Исроилга учамиз.-Саъдулла ака Нуршодга илтижо билан қаради.-Ўғлим,мени кечир.Сени тушунмаган,тўйингга бормаган отангни кечир.
Нуршод ҳеч нима демасдан отасини қучиб олди.Доимо салобатли,гаплари ўткир қилич каби кескир отасининг маҳзун ҳолати унга таъсир қилганди.
-Ўғлим,хотининг билан бирга шу ерга кўчиб келинглар.Аянг ҳам шуни хоҳлаяпти.Гина сақламанглар,хўпми?
-Хўп,дада.Албатта шундай қиламиз.
Эртаси куни Саъдулла ака Саломат опани олиб,самолётда Исроилга учиб кетишди.Уларни кузатгач,Нуршод ва Зебинисо енгилроқ юкларини олиб Саъдулла аканинг ҳашаматли хонадонига кўчиб келишди.Отасининг илтимосига кўра Нуршод яна аввалгидек савдо дўконларини бошқарар,савдо ишлари билан боғлиқ ҳамма жараёнларни назорат қилар эди.
Ҳаёт ўз маромида давом этарди.Орадан бир ойдан кўпроқ вақт ўтди.Саъдулла ака деярли ҳар кун ўғли билан телефон орқали боғланар,суҳбат мавзуси асосан Саломат опанинг аҳволи эди.Аввал аёлни операцияга тайёрлашди,кейин эса операция қилишди.Жарроҳлик операцияси муваффақиятли ўтгани Нуршодни ҳам,Зебинисони ҳам хурсанд қилди.Лекин олдинда ҳали реаблитация,яъни тикланиш жараёни ҳам бор эди.Шу сабаб эр-хотин яна икки ой Исроилда қолишга мажбур бўлишди.
Ниҳоят улар қайтадиган фурсат ҳам яқинлашди.Улар келишидан икки кун олдин чет элда ўқийдиган, оиланинг иккинчи ўғли-Миршод ҳам етиб келди.Унинг келишига Зебинисо алоҳида тайёргарлик кўрди.
Ширинликлар, тансиқ таомлар пиширди,чиройли қилиб дастурхон тузади. Миршод ҳайрон қоларли даражада Нуршодга ўхшайдиган йигит экан. Нафақат ташқи қиёфаси,балки феъл-атворининг вазминлиги, жилмайиб туриши ҳам акасини эслатадиган қайнукаси билан Зебинисо тез чиқишиб кетди.
Ҳаммалари бирга чиқиб,Саъдулла ака ва Саломат опаларни кутиб олишди.Бирга келган ўғилларини кўриб,Саломат опанинг кайфияти кўтарилиб кетди.Аёлнинг операция сабаб сочлари олинган,ранги узилган бўлса-да,руҳи тетик эди.
-Сизлар билан дийдор кўриштирган Аллоҳга шукур,-деди у машинага чиқишаркан.Кейин ўғилларига қараб қўшиб қўйди:-Доимо шундай иноқ,дўст бўлинглар,болаларим.
Қайнонасига кўп ҳаракат қилиш мумкин бўлмагани,у ҳали ўзини эҳтиёт қилиши лозимлигини билгани учун ҳам Зебинисо уй ишларини ўзи қилар,лозим бўлса парҳез таомлар тайёрлаб,қайнонасини парвариш қиларди.Бу орада унинг ҳомиладорлиги анча сезилиб қолган,шифокорларнинг айтишича,яна икки ойдан кейин кўзи ёриши керак эди.
Ниҳоят у она бўладиган кун етиб келди.Уни Нуршоднинг ўзи туғруқхонага олиб бориб қўйди. Зебинисо чақалоғини бағрига босган лаҳзалар-ҳаётидаги энг унутилмас кун сифатида ёдида қолди.Жаннат гулини эслатувчи муаттар ҳидли ўғилчасини қўлига оларкан, ўзи бошидан кечирган тўлғоқ азоблари эсидан чиққандай бўлди.У ҳаётнинг кўпгина синовларидан ўтиб,севимли инсони билан яшаш,ниҳоят она бўлиш бахтига эришганидан шод эди.
Худди шу пайт унга каттакон гулдаста киритиб беришди.Гулдаста қип-қизил атиргуллардан иборат бўлиб,унинг япроғига жажжи конверт илдириб қўйилган экан.Конвертни олиб уни очди-да,ёзилган сўзларни ўқиб,кўнгли тўлиб кетди."Маликам!Сени севаман! Сенга катта раҳмат!Ўғлимиз Дилшодбекнинг умри узоқ бўлсин!"Нуршодни,ўзи у билан кечирган кунлар,иккисининг ўз муҳаббати ва бахти учун курашган дамлари,шодлик ва ғамга қоришган пайтлар ёдига тушиб,жилмайиб қўйди."Ҳаммаси учун ўзига шукур!Ҳаммаси хайрли бўлди.Сабр қилдим,ишондим ва бахтли бўлдим. "
Тамом.
Моҳигул Назарова-Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси.
